zaterdag 13 december 2014

Veertig

Afgelopen weken is er weinig geblogd. Niet dat er niets te delen viel; integendeel. Maar ik worstel met het feit waartoe deze blog dient. Ruim een jaar geleden begaf ik mij voor het eerst in blogland. Veel inspiratie kreeg ik van alle andere blogjes. Ik volg(de) veel: blogs over wonen, blogs over naaien, blogs over van alles... En omdat ik wat wilde delen, begon ik dus ook met bloggen.
 
Het voelde als een schrijver die met een verhaal in z'n hoofd zit: het moet verteld worden! Beeldend kan ik mij beter uiten dan schrijvend, dus werden het vaak foto's die ik plaatste. Redelijk anoniem en dus vrij van alles wat me soms op andere social media tegenstaat: kijk mij een fantastisch leven hebben.... 
 
Maar langzamerhand begon die anonimiteit minder te worden. De berichten die ik plaatste op Facebook en op mijn blog begonnen door elkaar te lopen. Niet dat dat heel erg was, maar ik kon steeds minder verzinnen wat de meerwaarde van deze blog zou zijn. Of is...
 
Of toch wel? Want die redenen die ik had om toentertijd een blog(je) te beginnen zijn er nog steeds: ik wil een verhaal vertellen in de vorm van foto's. Dat is een gevoel die ik niet kan of wil onderdrukken. Maar welk verhaal vertel ik op Facebook en welk verhaal vertel ik op mijn blog? Ik ben er nog niet over uit....
 
Afgelopen weken is er dus weinig geblogd. Maar heb niet stil gezeten. Integendeel. Lief en ik hebben onzer beider veerstigste verjaardag gevierd in de grote stad.