De meiden waren in mineur gisteravond. Hun vader is voor zijn werk een weekje in het buitenland en naar mate ze ouder worden, beginnen ze steeds vaker tegen zijn afwezigheid op te zien. Met name Noortje. Dikke tranen!
Gisterochtend, heel vroeg, vertrok hij. De vele bezigheden tijdens de dag zelf zorgden ervoor dat het gemis een beetje op de achtergrond verdween.
Maar afscheid nemen blijft altijd moeilijk. En zeker als je niet in de gelegenheid bent om nog even gedag te zeggen omdat je vader midden in de nacht weg moet... Dus kwam het verdriet gisteravond, bij het naar bed gaan, dubbel zo dwars naar boven. Een weekje maar! We zijn wel wat meer gewend...
Om haar een beetje te troosten, stelde ik voor om vandaag een superdiner te maken. Een heus sterrendiner. Mineur werd al snel opgewektheid en nog sneller een fanatiek enthousiasme! Vanochtend werd het menu samengesteld en werden de inkopen gedaan.
En 's avonds werd er inderdaad een heus sterrendiner geserveerd.
De voorbereidingen.
De salade.
Het diner werd opgediend in de 'dining-room'!
Voorgerecht: meloen met ham.
Hoofgerecht: couscous met kip uit de oven en boontjes in tomatensaus.
