dinsdag 29 april 2014

In en uit de kas

De gezaaide groentes groeien als...eh...sla, boontjes, tomaat, wortel en biet. Tijd om in ieder geval de boontjes buiten te planten. In de border bij het terras, waarin o.a. wilde knoflook groeit, heb ik een hoekje vrijgemaakt voor de boontjes. Geen flauw idee of ik ze zo goed in de grond heb gezet. Ik kan me herinneren dat, in ver verleden toen ik nog een schooltuintje had, de boontjes tegen stokken aan moeten groeien. Misschien heb ik ze meer in een vierkant moeten planten, zodat een constructie met de stokken beter te plaatsen is.We zullen het zien....
 
De worteltjes kunnen ook niet al te lang in hun zaaibakje blijven. Ze moeten per slot van rekening de diepte in en daarvoor is het zaaibakje toch echt te ondiep.
 








zaterdag 19 april 2014

Lente!

Afgelopen dagen is het prachtig weer! De plantjes in de kas groeien met de dag (update volgt later) en het stukje ervoor is ontdaan van alle onkruid, zodat aardbeienplantjes volop kunnen groeien. De toekomstige moestuin zal op een plek in de tuin komen die nu nog ontdaan moet worden van klimop en bramenstuiken. Vandaag is het grote ontginnen begonnen...
 
En aangezien het echt lente-weer is, hebben we (met vrienden die op bezoek zijn) de eerste BBQ van dit jaar!
 






zondag 13 april 2014

Lange benen

De lange slanke benen van dochterlief beginnen steeds minder in gangbare confectiekleding te passen. Alles is veel te kort of veel te ruim. Tijdens de korte winterdagen was het niet zo zichtbaar. Na school (in uniform) werd het vaak thuis, hup, in de pyjama of onesie. Maar nu de dagen weer langer, lichter en warmer worden, dient haar garderobe toch echt aangevuld te worden met passend zomerspul.

Aangezien ik nogal onervaren ben met zelfgemaakte kleding, begon ik met een eenvoudig rokje. Laat de lente maar komen!










donderdag 10 april 2014

Ik

Vroeger kreeg je ze wel eens: kettingbrieven. Ik ben er nooit echt dol op geweest en stuurde ze, ondanks de dreigementen over groot ongeluk, nooit door.

Laatst ontving ik de Liebster Blog Award. Ik voelde me zeer vereerd, maar moest even opzoeken wat deze award inhield. Ik had namelijk geen flauw idee. Blogsters met minder dan twee honderd volgers worden uitgenodigd om wat meer over zichzelf te vertellen en enkele vragen te beantwoorden. Vervolgens moeten er weer elf nieuwe blogsters genomineerd worden.

En daar wringt de schoen... Want ondanks dat er niet met onheil wordt gedreigd, heeft deze award trekjes van een (onschuldige) kettingbrief.  Ik sla het nomineren dan ook over. Het verbreken van de 'ketting' neem ik voor lief. Als dank voor het toekennen en meelezen krijg je wel elf weetjes over mij Cindy!

mama l marineblauw l twee keer per jaar nieuwe hardloopschoenen l lief l leest kook- en interieurboeken l alles of niets l Hollandse stranden en Schotse hooglanden l gelukkig l van alle seizoenen l kijkt het liefst door de lens van de camera l trouw



zondag 6 april 2014

Kleiner

De laatste dagen ben ik een beetje onrustig. Ik voel een enorme drang om iets van me af te gooien. Als een dikke winterjas die uit moet! Misschien zijn het de lente-kriebels. Maar misschien is het wel het laatste staartje van de enorme opruim die ik afgelopen zomer ben begonnen.

Het leven moest eenvoudiger worden; dichter bij  mezelf. In grote mate ben ik daarin geslaagd, alhoewel er nog steeds momenten zijn waarin grote twijfel optreedt. Twijfel of het wel de goede weg is; of er niet nog een laagje af moet. Nog kleiner maken.

Het wereld wijde web helpt ook niet echt mee om dit gevoel van onrust weg te nemen. Dagelijks word ik, geheel vrijwillig, geconfronteerd met andermans levens. Een enkel inspireert me, velen maken me rusteloos. Ik twijfel of ik zonder kan. Of moet ik beginnen met minder?

 

woensdag 2 april 2014

Plooi

Soms zegt een gebaar meer dan woorden. Omdat de woorden niets toevoegen of al zijn uitgesproken. Een oprecht gebaar is het; niets meer en niets minder. Het komt uit een goed hart, met de beste bedoeling.